Dzień 1. Życie czło­wie­ka zaczy­na się w momen­cie poczę­cia. W tej chwi­li zosta­ją okre­ślo­ne takie cechy dziec­ka, jak: płeć, kolor oczu, wło­sów i skó­ry, ten­den­cja do wyso­kie­go lub niskie­go wzro­stu, krzep­kie zdro­wie lub skłon­ność do pew­nych chorób.

Dzień 21. Zaczyna bić ser­ce dziec­ka, kształ­tu­je się mózg.

Tydzień 6. Tworzy się szkie­let dziec­ka. Funkcjonują już ner­ki, płu­ca, wątro­ba i ser­ce. Rejestruje się już fale elek­tro­ma­gne­tycz­ne wysy­ła­ne przez mózg człowieka.

Tydzień 9. Dziecko odczu­wa ból już nie­mal całą powierzch­nią cia­ła. Reaguje na ból jak doro­sły czło­wiek — odsu­wa się od źró­dła bólu, prze­su­wa w tył, gwał­tow­nie rusza ręka­mi i noga­mi, wykrzy­wia twarz.

Tydzień 10. Działają wszyst­kie orga­ny. Ukształtowały się nóż­ki i rącz­ki. Na pal­cach rąk wykształ­ci­ły się linie papi­lar­ne. Dziecko reagu­je na bodź­ce zewnętrz­ne, odczu­wa ból. Dalszy roz­wój pole­ga jedy­nie na dosko­na­le­niu pra­cy ist­nie­ją­cych już narzą­dów i wzro­ście człowieka.

Tydzień 12. Dziecko potra­fi pod­kur­czać nogi, obra­cać sto­py i pro­sto­wać pal­ce u nóg, zaci­skać piąst­kę, marsz­czyć brwi. Wykazuje w swo­im zacho­wa­niu i budo­wie indy­wi­du­al­ne cechy; odczu­wa i reagu­je na sta­ny emo­cjo­nal­ne mat­ki. Funkcjonują już wszyst­kie narzą­dy: i tak np. wątro­ba wytwa­rza żółć, trzust­ka — insu­li­nę, a przy­sad­ka mózgo­wa — hor­mon wzro­stu. Dziecko osią­ga oko­ło 9 cm wzro­stu i 30 g wagi.

Tydzień 16. Dziecko wyko­nu­je ok. 20 tysię­cy ruchów w cią­gu dnia, któ­re moż­na zakla­sy­fi­ko­wać do kil­ku­na­stu sche­ma­tów rucho­wych. Serce prze­pom­po­wu­je dzien­nie ok. 30 litrów krwi. Dziecko jest już wraż­li­we na smak wód pło­do­wych. Im słod­sze wody, tym dziec­ko wol­niej je poły­ka, dokład­niej sma­ku­jąc, a jego ser­ce bije szybciej.

Tydzień 17. Dziecko ćwi­czy ruchy ssą­ce warg.

Tydzień 20. Dziecko naby­wa umie­jęt­no­ści funk­cjo­no­wa­nia w dwóch sta­nach: czu­wa­nia i snu. Matka może stwier­dzić, że dziec­ko śpi, ma czkaw­kę, kopie czy prze­cią­ga się po spaniu.

Tydzień 24. Między 70 tysią­ca­mi komó­rek tkan­ki mózgo­wej wiel­ko­ści łep­ka od szpil­ki ist­nie­je 124 milio­ny połą­czeń. Około 50 proc. dzie­ci w tej fazie roz­wo­ju reagu­je na sil­ny dźwięk opóź­nio­ną reak­cją przestrachu.

Tydzień 26. Przedwcześnie uro­dzo­ne dziec­ko jest już w sta­nie prze­żyć. Reaguje wzmo­żo­ny­mi rucha­mi na nagłe oświe­tle­nie brzu­cha matki.

Tydzień 40. Rodzi się dziec­ko — po 9 mie­sią­cach życia w łonie mat­ki, osią­gnąw­szy cię­żar cia­ła oko­ło 3500 g i wzrost oko­ło 54 cm. 

Opracowała dr nauk med. Józefa Deszczowa