„Człowiek jest już czło­wie­kiem od momen­tu, gdy męski plem­nik zapłod­ni żeń­ską komór­kę jajo­wą”. prof. dr hab. med. E. Blechschmidt, dyrek­tor Instytutu Anatomii Uniwersytetu w Getyndze, Niemcy

„Komórkę jajo­wą od momen­tu zapłod­nie­nia nazy­wa­my zarod­kiem, ale nie ule­ga wąt­pli­wo­ści, że jest to czło­wiek”. prof. dr hab. med. B. Chazan, spe­cja­li­sta kra­jo­wy w dzie­dzi­nie położ­nic­twa i gine­ko­lo­gii, Warszawa

„Szacunek dla nowe­go życia od same­go poczę­cia i uzna­nie dziec­ka za part­ne­ra w dia­lo­gu są bar­dzo waż­ne. Ten dia­log roz­po­czy­na się w momen­cie poczę­cia”. prof. dr hab. P. G. Fedor ‑Freybergh, psy­cho­log, Sztokholm

„Od momen­tu poczę­cia ist­nie­je żywa isto­ta. Nienarodzone dziec­ko jest oso­bą”. prof. dr med. A. Ingelman-Sunberg, kie­row­nik Kliniki Ginekologii i Położnictwa w Sztokholmie

„Żywot czło­wie­ka roz­po­czy­na się w momen­cie poczę­cia, to jest zapłod­nie­nia i koń­czy się w momen­cie śmier­ci”. prof. zw. dr hab. med. R. Klimek, czło­nek Królewskiego Towarzystwa Lekarskiego w Londynie

„Dzięki nad­zwy­czaj­ne­mu postę­po­wi tech­ni­ki wtar­gnę­li­śmy do pry­wat­ne­go życia pło­du. Przyjęcie za pew­nik fak­tu, że po zapłod­nie­niu powsta­ła nowa isto­ta ludz­ka, nie jest już spra­wą upodo­bań czy opi­nii. Ludzka natu­ra tej isto­ty od chwi­li poczę­cia do sta­ro­ści nie jest meta­fi­zycz­nym twier­dze­niem, z któ­rym moż­na się spie­rać, ale zwy­kłym fak­tem doświad­czal­nym”. prof. dr med. J. Lejeune, kie­row­nik Katedry Genetyki na Uniwersytecie im. R. Descartesa w Paryżu

„Połączenie komór­ki jajo­wej i plem­ni­ka, czy­li game­ty mat­czy­nej i ojcow­skiej daje począ­tek odręb­ne­mu życiu. W wyni­ku zapłod­nie­nia powsta­je w peł­ni gene­tycz­nie ufor­mo­wa­ny nowy czło­wiek, któ­re­go roz­wój doko­nu­je się w cza­sie życia ludz­kie­go. Tak więc embrion, płód, nowo­ro­dek, nie­mow­lę, dziec­ko, doro­sły, sta­rzec to okre­śle­nia poszcze­gól­nych bio­lo­gicz­nych eta­pów roz­wo­ju zawsze tego same­go czło­wie­ka”. dr n. med. A. Marcinek, dyrek­tor Szpitala Położniczo–Ginekologicznego im. R. Czerwiakowskiego w Krakowie

„Z nauko­we­go punk­tu widze­nia popraw­ne jest stwier­dze­nie, że poje­dyn­cze ludz­kie życie zaczy­na się w momen­cie poczę­cia”. prof. M. Matthews-Roth, Uniwersytet Harvarda, USA

„Życie czło­wie­ka nie zaczy­na się z chwi­lą naro­dzin, ale od momen­tu poczę­cia”. prof. dr hab. n. med. J. Roszkowski, czło­nek-współ­za­lo­ży­ciel Międzynarodowego Towarzystwa Ginekologicznego, czło­nek Rady Naukowej Instytutu Matki i Dziecka

„W świe­tle obec­nej wie­dzy nie ule­ga wąt­pli­wo­ści, że życie czło­wie­ka zosta­je zapo­cząt­ko­wa­ne w następ­stwie połą­cze­nia się dwu komó­rek roz­rod­czych – gamet – żeń­skiej i męskiej w postać komór­ki macie­rzy­stej zwa­nej zygo­tą, któ­ra o tej chwi­li zaczy­na żyć wła­snym ryt­mem”. prof. dr hab. med. M. Rybakowa, Komitet Rozwoju Człowieka Wydziału Nauk Medycznych PAN Warszawa-Kraków

„Po zapłod­nie­niu, to jest zespo­le­niu się jądra komór­ki jajo­wej z jądrem plem­ni­ka (co nastę­pu­je w jajo­wo­dzie, bli­sko jego ujścia od stro­ny jaj­ni­ka) powsta­je cał­ko­wi­cie nowa, odbie­ga­ją­ca od geno­ty­pów rodzi­ciel­skich, odręb­na jakość gene­tycz­na – nowa oso­ba ludz­ka. Zestaw jej genów w komór­kach soma­tycz­nych nie ule­gnie już zmia­nie do koń­ca życia”. prof. dr hab. B. Suszka, bio­log, pra­cow­nik nauko­wy PAN, Poznań

„Rozwój czło­wie­ka zaczy­na się od połą­cze­nia dwu komó­rek – game­ty żeń­skiej, czy­li komór­ki jajo­wej (oocy­tu), i game­ty męskiej – plem­ni­ka, w akcji zapłod­nie­nia”. prof. dr hab. med. M. Troszyński, gine­ko­log-położ­nik, Warszawa

Zestawiła dr Krystyna Cygorijni