Ojczyzna to wiel­ka rodzi­na. Jej ustrój jest tym dosko­nal­szy, im bliż­szy ide­ału rodzi­ny. Tak też widzi Jezus swój Kościół. On jest domem, któ­ry żyje pod okiem Boga Ojca. Jest rodzi­ną tęt­nią­cą Jego miłością.

Katolik łatwo się odnaj­du­je w Ojczyźnie i w Kościele, bo wie, że te dwa śro­do­wi­ska mogą łączyć te same cele. Rodzina jest nasta­wio­na na prze­ka­zy­wa­nie życia i każ­dy, kto się nad nią pochy­la, pra­gnie jej w tym dzie­le pomóc. Po naro­dze­niu dziec­ka potrzeb­ne jest jesz­cze kil­ka lat wycho­wa­nia w rodzi­nie, bo ono pole­ga na naśla­do­wa­niu ojca, mat­ki, star­sze­go rodzeń­stwa, a nawet dziadków.

Modlitwa o mądre wspar­cie rodzi­ny przez wła­dze pań­stwo­we ma na celu nie tyl­ko dobro rodzin, ale i dobro spra­wu­ją­cych wła­dzę. Jest więc wyjąt­ko­wo moc­ną modli­twą za Ojczyznę. Jeśli bowiem rzą­dzą­cy mają na uwa­dze wiel­kie war­to­ści pań­stwa, to tro­ska o zdro­wą i szczę­śli­wą rodzi­nę do tych war­to­ści należy.

Modlitwę w Krucjacie moż­na aktu­ali­zo­wać słu­cha­jąc w mediach wypo­wie­dzi na temat rodzin, uczest­ni­cząc w dys­ku­sjach i obser­wu­jąc pre­cy­zo­wa­nie para­gra­fów praw chro­nią­cych rodzi­nę. Wtedy sło­wa: „Maryjo, Módl się za nami grzesz­ny­mi teraz”, tęt­nią życiem. Dla ludzi wie­rzą­cych wspie­ra­nie rzą­dzą­cych modli­twą jest rze­czą oczy­wi­stą, bo ona sta­no­wi naj­po­tęż­niej­szą ener­gię, potrzeb­ną do podej­mo­wa­nia dzieł zgod­nych z wolą Boga.

Ks. Edward Staniek